CURSIEFJE "MISS LEDEBERG" DOOR RUDI MOERAERT (01/01/2006)

[ terug ]    

Miss Ledeberg

 

De baas weet het nog niet. Maar ik verander van job. Ik word professioneel jurylid. Van missverkiezingen. Zondagavond 11 september 2005 zetelde ik voor het eerst in mijn lang leven aan de tafel der kenners, tijdens de verkiezing van Miss Ledeberg, de gemeente waar ik zo graag woon.

 

We waren met zijn twaalven om zes meisjes te beoordelen op hun intellectuele bagage en op de bagage die ze onder hun bikinietje meedragen.

Bij de voorstelling wist ik het al. Ellen, 19 jaar, is een Waterman en ze had meteen mijn hart gestolen. Wij Watermannen steunen elkaar altijd, dus fluisterde ik tot de juryleden links en rechts: die lange brunette, Ellen, die hééft het! ,,Collega, ik laat mij niet beïnvloeden door jou'', gromde de brombeer naast mij en ik zag hem verlekkerd kijken naar een blondje dat zich voorstelde als automecanicien.

 

Mijn Ellen wil dat er minder auto's rondrijden en dat we meer gebruik maken van het openbaar vervoer. Ze wil dus ook nog de wereld redden! Lap! Tien punten erbij in naam van de Kyoto-norm.

En dan moesten ze in bikini voor onze neus paraderen. Achter mij loeide het mannenvolk als een kudde stieren. Ik zette mijn leesbril een beetje lager en zag dat het goed was. Een oude vent is rap content. Ik moet bekennen dat kleine Nele het allermooiste kontje van de avond had, maar Ellen, mijn gazelle, zweefde over het podium en keek mij één seconde aan met een blik die zei: ,,Maak me Miss Ledeberg en we gaan morgen samen op de plage van Knokke liggen.'' Met dit bikinietje? Waw. Negen punten! (En tien punten voor Nele natuurlijk).

 

Elk meisje kreeg tijd om een eigen nummer te brengen. De mooie Dorothy is een moedig ding! Tussen een optreden van een schitterende André Hazes-kloon (Kevin Kenzo. Boeken die man!) en een show van de enige echte Sammeke Gooris, bracht Dorothy voor een luidruchtige zaal zomaar het Singer-gedicht van Paul Van Ostayen. Gedurfd! Negen punten. Maar de muzikale medley van mijn Ellen bracht de feesttent in vervoering. Grappig! Mooi! Tien punten.

De slimste der juryleden telde alle punten samen, en wat bleek? Ellen won! (En Nele is tweede).

 

Ik ben een kenner! De Watervrouw kreeg een lint en een kroontje en een fruitpers en een prijs van sponsor Doopsuiker Rita, en tal van andere lekkernijen.

Mijn madam trok één oog open toen ik 's nachts thuiskwam. ,,Zeg niks. Je favoriete heeft gewonnen, ik zie het aan je onnozele glimlach.''

 

Ik droomde zoet, van de plage van Bredene, en van Ellen die uit de zee naar mij toe kwam gestapt, nog alleen gekleed in haar gouden kroontje.

 

Een oude vent is rap content.




 

 

 
                                  © Dekenij Ledeberg vzw    Alle rechten voorbehouden